Het vissen in een korps houdt in, dat u vist in een vaste groep van vismaten. Met deze ploeg vist u dus als korps, de diverse wedstrijden mee. Bij veel wedstrijden vist u dan niet alleen als lid van een korps mee, maar vaak ook nog individueel.

In een korps moeten de neuzen allemaal dezelfde kant op staan en moet er teambuilding en veel vertrouwen in elkaar zijn.

Alle leden van het korps streven dezelfde doelstellingen na, met als hoofddoel het zo hoog mogelijk eindigen op de uitslagenlijsten.

Maar waarom zou u nu in een korps gaan vissen? Is het niet veel gemakkelijker om lekker in uw eentje aan wedstrijden mee te doen en lekker uw eigen ding doen?

Om dit te begrijpen moet u eigenlijk weten hoe zo’n korps ontstaat!

In bijna alle gevallen is zo’n korps ontstaan vanuit een vriendengroep of uit leden van een vereniging die al vaker met elkaar gingen vissen.

De basis van het korps is dus vriendschap tussen de vissers onderling en het wederzijds respect voor elkaar. Er heerst dus een heel sterk ‘wij-gevoel’.

U moet dus altijd op elkaar kunnen rekenen, elkaar kunnen vertrouwen, alles tegen elkaar kunnen zeggen, dingen van elkaar aan kunnen nemen en zeker niet in uw eigen hokje blijven denken.

Gaat het wat minder in het korps of blijven de prestaties wat lager; steek elkaar een hart onder de riem, probeer elkaar te motiveren en blijf vooruit kijken naar de toekomst.

Leer van de fouten die er zeker gemaakt (gaan) worden en benut elkaars kennis. Stel redelijke doelstellingen en werk daar met elkaar naar toe. Pas onderling een taakverdeling toe en laat iemand doen waar hij juist ook goed in is, zoals bijvoorbeeld het steken of verzorgen van het aas.

U ziet het: korpsvissen is meer als in een groepje even een hengeltje uitgooien….Een degelijk korps bestaat uit vrienden die elkaar in alles steunen, hun ideaal nastreven en respect hebben voor de sport, voor elkaar en voor andere (collegae)korpsen.

Op 12 november 2011 won het 1ste korps van HSV De Zeebaars uit Scherpenisse, de prestigieuze Penn Korpsen Competitie. Dit bleef niet onopgemerkt en in ‘De Zeehengelsport’ verscheen een uitgebreid artikel met vele foto’s.

Klik hier als u dit artikel wilt lezen.