HSV De Zeebaars 8e op WK Clubs in Mimizan 2024

Zoals beloofd hierbij nog een compleet verslag en terugblik van het afgelopen WK Clubs in Mimizan in Frankrijk.

Verslag tweede en laatste wedstrijd
Op vrijdag 17 mei moet de beslissing vallen en vissen we op het strand van Mimizan-Zuid. Het wordt voor ons een alles of niets wedstrijd omdat we op de vierde plaats in het tussenklassement staan. Het weer is ondertussen goed opgeknapt en de zee is ook gelijk een stuk rustiger.

Moeizame visserij
Het begin van de wedstrijd verloopt moeizaam en er komt hier en daar een visje uit. In elk vak is de visserij, techniek en golfslag heel anders. Wij kiezen ervoor om te proberen om toch die enkele grote vis te vangen en vissen dus iets grover. In vak A is het Jeromy die drie kleine visjes weet te vangen, maar omdat in het laatste uur best wel vis wordt gevangen en op enkele plekken een paar grote harders worden gevangen eindigt hij op een teleurstellende 16^e plaats in het vak. In vak B weet ook Corne slechts twee visjes te vangen en eindigt als 10^e in het vak.

Pech!
In vak C staat Adrie en weet al snel zijn nul weg te vissen. In dit vak wordt niet veel gevangen en dus is een mooie vis veel punten waard. Na twee uur vissen krijgt hij er een mooie vis aan, maar verspilt deze in de nog hevige branding. Helaas, maar ook hij wordt 16^e met 1 klein visje in het vak. In vak D staat Rini en is onze beste van de dag. Met drie aardige visjes behaalt hij een 7^e vakplaats. In vak E is het helemaal sprokkelen voor een visje. Diep water met enorm veel stroom zorgt ervoor dat het heel moeilijk vissen is. Een uur voor tijd krijgt Martijn een enorme beet en gaat er met zijn lijn vandoor. Ook hij verspilt deze mooie vis in de heftige laatste golfslag en eindigt als laatste in zijn vak, terwijl een Duitser naast hem met slechts 639 gram het vak wint. We balen dan ook flink dat het niet gelukt is deze dag en dat we de nodige pech hebben.

Alles of niets, wordt niets…
Het is namelijk een aparte visserij dat je met die ene grote vis je vak wint of je vangt hem niet en eindig je als laatste. Ook dat is vissen en iets waar we mee moeten leren omgaan. We raken dus het podium uit het zicht en behalen een 15^e plek in het dag klassement. We eindigen uiteindelijk op een 8^e plek in het totaalklassement. De Zuid-Europese landen eindigen toch weer in de top van het klassement, op één Duits team na. Daarna komen wij. Voor zo ver je mag spreken van een klassement over twee wedstrijddagen mogen we toch best trots zijn dat we met de besten mee mochten strijden tot op de laatste wedstrijddag. De Spanjaarden winnen wederom met overmacht en Italië eindigt als derde.

Bijzonder (half) WK
Het was voor ons een bijzonder WK. 7 jaar geleden hadden we in La Tremblade, maar ook op de andere WK’s al de nodige ervaring op gedaan die we nodig hadden. Met het trainen wisten we al dat het best moeilijk zou worden omdat er gewoon heel weinig werd gevangen. Elk stukje strand, golfslag, diepte en zandbanken was anders. Met het trainen hadden we dan ook al 12 verschillende vissoorten gevangen. We moesten dus op alles voorbereid zijn en dus kwam er ook best veel ervaring bij kijken. De training en de eerste wedstrijd pakte voor ons best goed uit doordat we 3^e en 4^e werden, maar als je kijkt naar met welke vangst we dit behaalden was het toch best triest. Hierna besloot de organisatie om per dag te bekijken of het wél of niet door kon gaan en dat is best apart. Je zit elke dag af te wachten of je wel kunt vissen. Je bent een jaar in voorbereiding, hebt alles klaar, maar je hebt het niet in de hand.

Energie in de golven
Door de weersomstandigheden – met name op zee – hadden we te maken met enorme golfslag. Men kijkt niet zozeer naar de hoogte van de golven, maar naar de energie in de golven. De golfhoogte bij ons parcours was op een gegeven moment 4,5 meter hoog, maar verderop zee was deze schijnbaar 11 meter hoog. Toch stond er slechts een windkracht 3 á 4 en zijn we in Nederland best wat gewend. Als de golven beneden de 1000 kilojoule zijn dan is het schijnbaar verantwoord om op het strand te komen, maar erboven niet meer. De eerste twee dagen was de energie van de golven namelijk boven de 3000 kilojoule. Dit kon je best goed merken want soms uit het niets sloeg er een golf over het strand met erg veel kracht. Als je dan je spullen niet ver genoeg van het water af had staan of je stond zelf net in het water dan kon je zomaar mee gesleurd worden. Het kampioenschap ging dus uiteindelijk over slechts twee wedstrijddagen.

Best trots
Ook de Franse organisatie viel weer behoorlijk tegen. Daarom waren we erg blij dat we zelf een huisje hadden geboekt vlakbij de organisatie. We keken uit over zee, waren eigen baas over o.a. het eten, maar bovenal was het weer enorm gezellig met elkaar. De tegenslag van de laatste wedstrijddag hebben we inmiddels verwerkt en we kunnen toch trots zijn op onze 8^e plaats. Nadat we in Cyprus twee jaar geleden net niet het podium haalden en nu weer tot de laatste wedstrijd hebben mee kunnen doen, geeft het toch een goed gevoel dat het ons steeds beter af gaat. We hebben wederom weer veel ervaring opgedaan en best weer wel wat gezien en geleerd. Dit nemen we mee in onze rugzak en gaan weer ons best doen om een volgend WK te behalen.

Rest ons nog om iedereen te bedanken voor hun steun en medeleven vanuit Nederland en hopelijk tot een volgend WK!